کار برای چشم انتظاران

نویسنده

سعید جلائیان

ماه‌ها از آغاز به کار ایستگاه کارگران ساختمانی در خیابان صبا می‌گذرد. مکانی که برای راحتی حدود 30کارگر ساختمانی احداث شد که از صبح زود به تقاطع خیابان خلج و صبا می‌آمدند. این افراد در سرما و گرما، زیر بارش برف و باران یا تابش نور خورشید به امید پیدا کردن شغل و کسب روزی حلال، چشم به راه توقف خودروهای درحال عبور می‌ایستادند. حال کارگران با احداث ایستگاه و اجرای طرح استفاده از آن‌ها برای پروژه‌های شهرداری می‌گویند و بیان می‌کنند مشکلاتشان در کنار خیابان کمتر شده و روزهایی که با دست پر به خانه می‌روند از گذشته بیشتر شده است.

ماه‌ها از آغاز به کار ایستگاه کارگران ساختمانی در خیابان صبا می‌گذرد. مکانی که برای راحتی حدود 30کارگر ساختمانی احداث شد که از صبح زود به تقاطع خیابان خلج و صبا می‌آمدند.

این افراد در سرما و گرما، زیر بارش برف و باران یا تابش نور خورشید به امید پیدا کردن شغل و کسب روزی حلال، چشم به راه توقف خودروهای درحال عبور می‌ایستادند. حال کارگران با احداث ایستگاه و اجرای طرح استفاده از آن‌ها برای پروژه‌های شهرداری می‌گویند و بیان می‌کنند مشکلاتشان در کنار خیابان کمتر شده و روزهایی که با دست پر به خانه می‌روند از گذشته بیشتر شده است.

امکانات رفاهی ایستگاه

سحرخیز باش تا کامروا شوی روال کار ایستگاه کارگران ساختمانی است. آن دسته از کارگرانی که خود را زودتر به ایستگاه برسانند زودتر به شغل می‌رسند. نام کارگران به محض ورودشان با تخصصی که دارند نوشته می‌شود. ساعتی به اذان ظهر مانده که به محل ایستگاه کارگران ساختمانی صبا می‌رویم. کارگران چشم انتظار کار هستند.

برای این افراد امکاناتی از قبیل صندلی، کولر، تلویزیون و سرویس بهداشتی تعبیه شده است. منتظر کار هستند و قرار است شهرداری مشهد در برخی از پروژه‌ها از این افراد استفاده کند.
کارگران باسابقه می‌گویند تا پیش از احداث این ایستگاه در نهایت 30 نفر در تقاطع خیابان خلج و صبا چشم انتظار شغل می‌ایستادند اما حالا این تعداد بیش از 2برابر شده است.

آن‌ها می‌گویند با احداث این ایستگاه کارگران از محلاتی دیگر همچون طرق، ساختمان، پنجراه و ... به اینجا می‌آیند چون شنیده‌اند اینجا کار بیشتر است و سبد کالا به آن‌ها می‌دهند. البته این تنها دلیل افزایش تعداد کارگران نیست. برخی نیز مانند هادی تا پیش از شیوع کرونا صاحب کار و کسب بودند اما حالا برای کسب درآمد به این ایستگاه می‌آیند.

برخی نیز مانند هادی تا پیش از شیوع کرونا صاحب کار و کسب بودند اما حالا برای کسب درآمد به این ایستگاه می‌آیند

او می‌گوید: تا ابتدای بهمن سال گذشته کارگاه تولیدی بسته‌های سوغاتی خراسان داشتم که تولیداتم در بازار رضا و بازارهای اطراف حرم به فروش می‌رفت. متأسفانه با تعطیلی بازارها نتوانستم ادامه بدهم و کارگاه را تعطیل کردم.

هادی ادامه می‌دهد: در گذشته سابقه کار بنایی داشتم اما برای اینکه کنار خیابان مانند بقیه منتظر بمانم خجالت می‌کشیدم. 2ماه بیکار بودم تا اینکه این ایستگاه احداث شد. خیالم راحت بود که اقوام و آشنایان دیگر من را کنار خیابان نمی‌بینند. الان حدود یک ماه است که از ساعت 6 تا10صبح به اینجا می‌آیم. خدا را شکر می‌کنم 20روز در این مدت سرکار رفتم.

دیگر خبری از زورگویی نیست

در بین کارگران ساختمانی برخی مانند محمدحسین جثه نحیف دارند و دارای معلولیت جزئی نیز هست و به همین دلیل تا پیش از احداث ایستگاه کمتر از دیگران به او کار می‌رسید. او می‌گوید: 15سال است که برای کار به اینجا می‌آیم. تا پیش از آغاز به کار ایستگاه بیشتر روزها تا 9صبح منتظر می‌ماندم و بعد با دست خالی به خانه باز می‌گشتم.

کار بود اما برخی به بقیه زور می‌گفتند یا با مزد اندک کار را از آن خود می‌کردند. من برای گذران زندگی مدام قرض می‌کردم و حتی به دست فروشی جوراب در نزدیکی حرم روی آورده بودم. خوشبختانه از زمانی که این ایستگاه باز شد شرایط به کلی تغییر کرد. دیگر کارگران شلوغ نمی‌کنند و به سمت خودروی کارفرما هجوم نمی‌برند و صاحب کارها فرار نمی‌کنند. من هر روز از ساعت 6 به اینجا می‌آیم و به جز 2 روز که خودم نیامدم سرکار رفتم.

محمدحسین با اشاره به کارگرانی که کمتر سر کار می‌روند، می‌افزاید: برخی از کارگران هستند که از محلات دیگری می‌آیند. راهشان دور است و تا به اینجا می‌‌رسند ساعت از 8می‌گذرد به همین دلیل کمتر سر کار می‌روند. علاوه بر این افرادی نیز هستند که برای کار نمی‌آیند. آن‌ها تازه از ساعت 10 به بعد می‌آیند چون شنیده‌اند اینجا بسته معیشتی می‌دهند. این افراد حتی پس از ساعت 18که اینجا تعطیل می شود می‌مانند. آن‌ها آبروی کارگران را می‌برند.‌

بیکاری استادان

در ایستگاه هرکسی با توجه به تخصصی که دارد ثبت‌نام می‌شود. 3گروه نامشان در فهرست انتظار این ایستگاه است. کارگران اجاره‌ای که برای حمل بار هستند، کارگران ساده و استادان بنا. 2گروه نخست بیشترین متقاضی را دارند. علی اکبر 62 سال سن دارد و جزو استادان بنای انگشت شمار ایستگاه است.

او که در سابقه کاری خود حضور در بسیاری از شهرها و حتی کشور عراق را دارد اما حالا در این ایستگاه چشم به راه کار است، می‌گوید: از سیزده‌سالگی مشغول به کار بنایی بودم. کارم را زمانی شروع کردم که سیدی بیابان بود اما حالا اینجا آباد شده و من بیکار!

از سیزده‌سالگی مشغول به کار بنایی بودم. کارم را زمانی شروع کردم که سیدی بیابان بود اما حالا اینجا آباد شده و من بیکار

استاد بنا ادامه می‌دهد: پیش از این در فلکه ضد، خلج، سرافرازان، میدان فردوسی و ... برای پیدا کردن کار می‌رفتم اما از زمانی که اینجا باز شده خوشبختانه تعداد افرادی که سر کار می‌روند چند برابر شده است. من یک هفته برای کار در پروژه شهرداری در کشف رود رفتم. کار در آنجا از همه لحاظ خیلی خوب بود و امیدوارم ادامه داشته باشد.

عباسی می‌افزاید: از احداث این مکان و سامان‌دهی اینجا ممنون هستیم و از مسئولان سازمان‌های مختلف می‌خواهیم اگر می‌خواهند بدون شعار کاری برای کارگران بکنند برای پروژه‌های خود از اینجا کارگر ببرند و به رونق اینجا کمک کنند.

لینک کوتاه